Układanie płytek w łazience krok po kroku

1. przygotowanie podłoża

Przed ułożeniem płytek musimy usunąć brud, zaprawę i inne nierówności. Ważne jest wyrównanie ścian i gruntowanie. Głęboko penetrujący grunt zalecany jest głównie na podłoża chłonne, czyli podłoża wymagające głębszego wzmocnienia, zwłaszcza przed układaniem płytek ceramicznych przy użyciu zapraw klejących, powłok izolacyjnych i masy szpachlowej. Emulsja gruntowa zmniejsza i ujednolica chłonność podłoża oraz zwiększa jego spoistość. Zapewnia to wystarczający czas na związanie klejów i ich przyczepność do podkładowej konstrukcji.

2. Zamierzenie

Zgodnie z układem płytek w planie ułożenia zamierzy się wysokość do ułożenia płytek i rysuje się kreska (w przybliżeniu na wysokości oczu). Za pomocą poziomicy wężowej lub niwelatora laserowego wysokość ta jest przenoszona na pozostałe ściany, a następnie kreski są połączone w ciągłą linię, która służy jako prowadnica do układania płytek. Ściany trzeba wymierzyć tak, aby nie mieć bardzo małych wycięć z jednej strony.

3. nakładanie zaprawy klejącej

Klej nakładamy pacą zębatą, zwykle stosuje się wielkości zęba nr 6 lub 8, w zależności od wielkości płytek i powierzchni podłoża. Nakłada się go najpierw gładką stroną, a następnie rozciąga stroną zębatą.

4. układanie płytek

Płytki układamy od narysowanej linii w górę, a następnie w dół, stale sprawdzając płaszczyznę pionową. Ostatni rząd przykleimy po ułożeniu płytek podłogowych. Aby uzyskać lepszą przyczepność i wyrównanie płytek, można postukaj każdą płytkę gumowym młotkiem.

5. pomiar powierzchni

Przy układaniu płytek zarówno klasycznych, jak i wielkoformatowych, najważniejsza jest absolutnie płaska powierzchnia. Płaskość można zmierzyć za pomocą klasycznej poziomicy, większość firm budowlanych oferuje już poziomicę wężową lub laserową. Dopuszczalne odchylenie dla podłogi wynosi +/- 2 mm na 2 metry długości. Jeśli odchylenie to jest większe, wymagane jest wyrównanie, najlepiej masą samopoziomującą. Wskazane jest również sprawdzenie wilgotności resztkowej podłoża, co ma duże znaczenie zwłaszcza w przypadku podłoży na bazie gipsu (anhydrytu) (maks. 0,5%), a może negatywnie wpłynąć na wynik pracy.

6. układanie

„Płytki układa się od środka tak, aby na jednej krawędzi nie było cięcia mniejszego niż dziesięć centymetrów, co może się zdarzyć przy klejeniu od lewej do prawej lub odwrotnie”, mówi płytkarz Radek Humr, i kontynuuje: „Planując i układając od środka muru można takiej sytuacji uniknąć.”.

7. rozwiązania płytkowania nietypowych miejsc w łazience

W przypadku, gdy potrzebujemy zrobić otwór, np. pod puszkę elektryczną lub instalację wodociągową, można to zrobić na kilka sposobów. Najpierw mierzymy i zaznaczamy kontur otworu. o którym mowa. Następnie stosujemy otwornicy lub „wycinamy” otwór szlifierką kątową z tarczą diamentową i „szczypiemy” szczypcami do pożądanego kształtu.. Jeśli nie posiadamy szlifierki kątowej, możemy wybić otwór za pomocą małego młotka i np. rury rusztowania. Jednak ta metoda wymaga już pewnej praktyki.

8. fugowanie

Po utwardzeniu kleju, co zwykle następuje po 24 godzinach, należy jeszcze wypełnić fugą szczeliny między płytkami. Na początku należy ze szczelin dokładnie zeskrobać resztki kleju, który wyszedł między płytkami podczas klejenia. Zapobiegnie to nieestetycznym plamom, które pojawiają się, gdy ciemnoszary klej wejdzie w bezpośredni kontakt z jaśniejszą lub kolorową fugą. Fugę nakładamy gumową szpachelką, poruszając się ukośnie, aby wypełnić szczeliny między płytkami. Pozostawiamy do wyschnięcia tak, aby fuga nie rozmazywała się w szczelinie, a następnie usuwamy jej nadmiar mokrą pacą piankową. Po wyschnięciu można płytki wyczyścić suchą szmatką.

Fuga nie musi być już tylko szara, do wyboru jest około 25 odcieni, które można dopasować do płytek. W łazience zdecydowanie warto zastosować fugę ze składnikami hydrofobowymi, minimalizując zatykanie i zwiększając higienę powierzchni ceramicznej.

9. silikonowanie

10. wykończenia

Jednym z ostatnich etapów budowy lub remontu łazienki jest montaż mebli. W praktyce chodzi o wiercenie otworów do ich mocowania. Może to być problematyczne, jeśli na panelach ściennych mamy gres. Tutaj konieczne jest użycie specjalnych, najczęściej chłodzonych wodą wierteł. Z płytkami ceramicznymi jest łatwiej. Zaznaczamy miejsce, w którym będziemy wiercić, wybijamy dołek dziurkaczem (aby lepiej utrzymać pozycję wiertła) i wykonamy otwór wiertłem diamentowym (bez udaru).

Źródło: